Hep böyle çocuksu mu bAkAr senin gözlerin?
Hep böyle içinde uzAk bir ışık mı yAnAr?
BAkışlArındA beni dinlendiren bir şey vAr;
KıyısındAymış gibi en sAkin denizlerin...
Bir yelkenliyim şimdi ben senin limAnındA
FırtınAlArdAn geldim sende dinleniyorum.
Bu huzur, bu sessizlik hiç bitmesin diyorum;
En eşsiz dAkikAlAr sürsün senin yAnındA...
Hiç yummA gözlerini, ışığın eksilmesin,
Gündüzüm Aydınlığım, ipek böceğim benim!
Güz bAhçemde Açılmış o son çiçeğim benim!
Yorgun kAlbim seninle elem nedir bilmesin;
AyırmA gözlerimden çocuksu gözlerini,
O sAkin o yAlAnsız, o kuytu gözlerini
Ümit YAşAr OğuzcAn
